تولید آزمایشگاهی فاکتور رشد اپیدرم انسانی نوترکیب و ارزیابی عملکرد آن در بقای سلولی

سابقه و هدف: فاکتور رشد اپیدرم انسانی (hegf)، پلی پپتیدی دارای 53 اسید آمینه است که کاربردهای وسیعی در پزشکی و به ویژه ترمیم زخم دارد. هدف از این پژوهش، همسانه سازی، بیان و تخلیص hegf نوترکیب و بررسی اثر میتوژنیک آن بر دودمان سلولی nih3t3 بود. مواد و روش ها: زیرهمسانه سازی ژن hegf، درون وکتور pet24a صورت گرفت. بیان پروتئین تحت شرایط استاندارد صورت گرفت. از آن جایی که بیان پروتئین به صورت کنجاله های نامحلول بود، محلول سازی ملایم با استفاده از بافری با ph قلیایی صورت گرفت. در نهایت و پس از ایجاد تاخوردگی مجدد، اثر میتوژنیک این پروتئین در غلظت های مختلف بر دودمان سلول nih3t3مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: محلول سازی ملایم کنجاله های نامحلول با بافر قلیایی و پس از آن انجام تاخوردگی مجدد دارای بازده بسیار بالایی بود. نتایج آزمون mtt، نشان داد که سلول های تیمار شده با فاکتور رشد اپیدرمی بیان شده در این تحقیق، پس از گذشت 72 ساعت، به طور معنی داری درصد بقاء بیش تری نسبت به کنترل (0001/0< p). نشان دادند. استنتاج: به نظر می رسد که سیستم بیان سیتوپلاسمی به کار برده شده در این تحقیق، برای تولید فاکتور رشد اپیدرم انسانی نوترکیب زیست فعال کارامد باشد. روش ارائه شده در این تحقیق، روشی آسان، در دسترس، مقرون به صرفه و با بازده بالا برای محلول سازی کنجاله های نامحلول و به دست آوردن شکل زیست فعال فاکتور رشد اپیدرم انسانی می باشد.